Monday, September 21, 2009
بمب خوشه ای جدید مجهز به فیوز سنسور دار٬ که به گفته مدیر شرکت سازنده اش تکسترون٬ «اعجاز تکنولوژی» است٬ می تواند با ۴۰ کلاهک جنگی مجزای مسلح به مس مذاب٬ تانکهای دشمن را در مساحتی بالغ بر ۱۲ هکتار از کار بیاندازد.

اما ظهور این «اعجاز تکنولوژیک» معنای دیگری هم دارد: نابودی تلاشهای دهها ساله‌ی گروههای انساندوست مبنی بر محدود کردن بمب ها به داشتن حداکثر ۱۰ کلاهک جنگی. پیمانی که سال گذشته در اسلو٬ به امضای ۹۸ کشور رسیده (آمریکا٬ چین٬ روسیه و اسرايیل از جمله کشورهایی بودند که از امضای این پیمان سرباز زدند.) و هدف آن جلوگیری از ساخت بمبهایی است که بعد از جنگ٬ عمل نکرده باقی می مانند و باعث کشته شدن شهروندان غیرنظامی میشوند.

حال٬ مدیران این شرکت با پشتیبانی پنتاگون و وزارت خارجه‌ی آمریکا٬ برنامه راه انداخته اند برای بازنویسی مفاد این پیمان. چرا؟ البته آنها دلیل خوبی برای این درخواست دارند: ۹۹ درصد کلاهک های جنگی نصب شده در این بمب جدید٬ در میدان جنگ منفجر میشوند و تنها درصد کوچکی(!) از آنها عمل نکرده باقی خواهند ماند و احتمال اینکه این بمب های عمل نکرده٬ به دست کودکی بیافتند یا به گاوآهن کشاورزی گیر کنند٬ بسیار اندک است. آنها یک نام قشنگ هم برای این فرآیند انتخاب کرده اند: «میدانِ نبردِ پاکیزه»!


برای مشاهده‌ی نسخه‌ی بزرگتر٬ روی عکس کلیک کنید.


مایک رافرتی٬ معاون مدیر شرکت سازنده٬ در حالیکه که در مقابل یک ماکت در ابعاد واقعی این بمب ایستاده بود٬ گفت: «این واقعیت که شرکت ما به هیچ شکلی در کشتار غیر نظامیان دخالت ندارد٬ باعث رضایت خاطر ماست!»

تاکنون نیروی هوایی آمریکا٬ ۴۶۰۰ عدد از این بمب ها را به ارزش چندین میلیارد دلار خریداری کرده و شرکت تکسترون مشتریانی از ترکیه٬ عمان و امارت متحده عربی نیز داشته است. همچنین این شرکت در مراحل پایانی قراردادی ۳۷۵ میلیون دلاری با هندوستان٬ برای فروش ۵۱۰ عدد از این بمب ها است.

این شرکت به شدت به دنبال تغییر مفاد پیمان اسلو است. این اتفاق در صورتی خواهد افتاد که ۳۰ کشور خواستار این تغییر شوند که تاکنون ۱۷ کشور به درخواست شرکت تکسترون پاسخ مثبت داده اند و شرکت تکسترون به ارسال کارشناسان و دلالان خود به پایتخت کشورهای مختلف و کنفرانس های متعدد برای «متقاعد کردن» گروههای حقوق بشری ادامه می دهد.

بمب جدید که از یک هواپیما در ارتفاع بسیار بالا رها خواهد شد٬ وقتی به ارتفاع مشخصی برسد٬ تبدیل به ده بمب کوچکتر خواهد شد که به چتر به سمت اهداف خود روانه میشوند. هر یک از این بمب های کوچکتر٬ در حین حرکت به سمت هدف٬ از هدایت الکترونیکی خودکار بهره می گیرد و هدف خود را شناسایی می کند. به محض رسیدن به ارتفاع مناسب٬ هر یک از این ده بمب که با سرعت بالایی در حال دوران نیز هستند٬ ۴ کلاهک جنگی را رها می کنند که هر یک از این کلاهک ها مجهز به موتور و سیستم هدایت الکترونیکی مجزاست. هر کلاهک به میزان ۲/۲ کیلوگرم مواد منفجره دارد که برای انهدام یک تانک ۷۰ تنی کافی است. وزن هر یک از کلاهک ها با موتور و تجهیزات هدایت الکترونیکی حدود ۴ کیلوگرم است. تنها دو عدد از این بمب ها در سال ۲۰۰۳ از یک فروند هواپیمای ب-۵۲ در جنگ عراق رها شدند و ۲۴ تانک عراقی را منهدم کردند.(اعجاز تکنولوژیک یعنی همین!)

به گفته‌ی مقامات شرکت٬ هر یک از ده بمب اولیه٬ اگر به ارتفاع ۱۷ متری برسد و هدفی را شناسایی نکند٬ به طور اتوماتیک منفجر خواهد شد. هر یک از این بمب ها فرصتی ۸ ثانیه ای برای انفجار خواهد داشت و در صورت عدم انفجار٬ به صورت اتوماتیک غیرفعال خواهد شد. مکانیسم سوم امنیتی هم به گونه ای طراحی شده که هر یک از ۴ کلاهک جنگی مستقر در ده بمب کوچکتر٬ در صورت عدم انفجار٬ بعد از ۲ دقیقه٬ غیر فعال خواهد شد.

یکی دیگر از استدلال های مدافعان این بمب جدید این است که در صورتی که ارتش های جهان از بمب های خوشه ای با دقت تا این حد بالا استفاده نکنند٬ از تعداد بمب های معمولی بیشتری استفاده خواهند کرد و بمب های عمل نکرده٬ بعدها باعث کشتار غیرنظامیان خواهد شد.
اما در صورتی که پیمان مذکور به همین شکل باقی بماند٬ شرکت آلمانی «دایل و راینمِتال» و شرکت صنایع دفاعی «دوفورز» از فرانسه٬ سهم بیشتری از «بازار»(!) را به خود اختصاص خواهند داد.


علامت تعجب ها از من است. البته دلیل استفاده‌ی من از علامت تعجب این است که تلاشهای این شرکت (و شرکت های مشابه) را برای دقت(!) در آدم کشی می ستایم! برای من مشخص نیست که ما انسانها سرانجام به کجا خواهیم رسید٬ اما این را می دانم که اسلحه٬ مواد مخدر و تجارت انسان - چه اعضای بدن٬ چه برده های جنسی و چه انواع دیگر - از پرسود ترین صنایع(!) و تجارتهای موجود هستند.)


منبع (با اندکی دخل و تصرف)
Monday, September 14, 2009
کاهش ِ وزن٬ نه تنها ذهن بسیاری از خانمها را به خود مشغول کرده٬ بلکه یکی از اصلی ترین دغدغه های مهندسین پرواز و طراحان هواپیما هم هست. در همین راستا٬ یکی از داغ ترین بحثها٬ خلاصی از شر هزاران کیلوگرم سیم مسی در هواپیماها و جایگزینی آنها با شبکه های بی سیم است.

اما تقریبا همه می دانند که شبکه‌ی بی سیم هر صفتی که داشته باشد٬ مطمئنا «قابل اطمینان» نیست. به همین دلیل استفاده از این نوع شبکه در هواپیماها کمی ریسکی به نظر میرسد. اما اگر بتوان ضریب اطمینان این شبکه ها را به مقدار قابل قبولی افزایش داد٬ شاید بتوان قدمی در جهت افزایش ضریب اطمینان پرواز و همچنین کاهش تخریب محیط زیست برداشت.

اگر چه حذف کامل سیم٬ هدف نهایی است٬ اما اولین قدم می تواند سنسورهای بی سیم در هواپیما باشد. هر هواپیما از سنسورهای زیادی استفاده می کند تا عملکرد هواپیما را به خدمه پرواز اطلاع دهد. برای مثال می توان از سنسورهایی یاد کرد که نحوه‌ی عملکرد موتورها را ثبت می کنند. همچنین می توان اطلاعات دریافتی از این سنسورها را ذخیره کرد تا بعدا مورد استفاده‌ی تیم نگهداری و تعمیر قرار گیرند.


انگیزه‌ی اصلی برای حذف سیم های مسی از این سنسورها٬ وزن سیم هاست که برای یک هواپیما موضوعی بسیار حیاتی است. به مرور زمان٬ با افزایش پیچیدگی موتورهای هواپیما٬ نیاز به سیم کشی و تعداد سنسورها سیر صعودی طی می کند. چرا که با افزایش تعداد سنسورها٬ می توان اطلاعات بیشتری از عملکرد قسمتهای مختلف موتور داشت که این اطلاعات به نوبه‌ی خود در جهت بهبود عملکرد آن مورد استفاده قرار خواهند گرفت. و این موضوع به این سوال ختم می شود که: «با این پیچیدگی رو به افزایش٬ چگونه باید از افزایش وزن هواپیما جلوگیری کرد؟»

هواپیماهای مسافری فعلی٬ حدود چندین کیلومتر سیم کشی دارند که با حذف این سیمها و جایگزینی آنها با شبکه‌ی بی سیم٬ نه تنها وزن هواپیما و در نتیجه مصرف سوخت آن کاهش خواهد یافت٬ بلکه ساخت و نگهداری هواپیما نیز ساده تر خواهد شد.

حذف سیم٬ اجازه‌ی نصب سنسورهای بیشتری را در نقاط مختلف هواپیما به طراحان خواهد داد و به کاهش وزنی تا سقف ۱۵ درصد خواهد انجامید. در نتیجه مصرف سوخت نیز تا سقف ۱۲ درصد کاهش خواهد یافت. همچنین حذف سیم از دستگاههای هدایتی هواپیما می تواند وزن هواپیما را باز هم بیشتر کاهش دهد.

اما شبکه‌ی بی سیم هواپیما٬ نه تنها باید در مقابل تداخل امواج حاصل از فرستنده های بی سیم مسافران و همچنین رعد و برق مصون باشد٬ بلکه باید تدابیری برای مقابله با خرابکاری هکرها هم نیز اندیشیده شود.

اما حتی شبکه های بی سیم با مصونیت بسیار بالا در مقابل حملات هکرها و تداخل امواج٬ از یک مشکل لاینحل رنج می برند: امواج رادیویی بسیار قوی٬ می تواند موجب از کار افتادن شبکه های بی سیم شود. در واقع امواج رادیویی قوی٬ با اشباع کردن شبکه‌ی بی سیم آن را از کار می اندازند. این همان چیزی است که در اصطلاح هکرها به آن DOS یا Denial Of Service می گویند. اما حتی طراحی ضعیف شبکه های بی سیم فعلی٬ دو مزیت بزرگ بر سیم کشی دارد: در شبکه‌ی بی سیم چیزی به نام اتصال کوتاه (اتصالی) و قطع سیم وجود ندارد.

منبع: مجله‌ی نیوساینتیست
Thursday, September 10, 2009
همین الان هم دانش مدرن٬ راههایی برای تقویت و بهبود بخشیدنِ حالات روانی٬ قوای جنسی٬ عملکرد ورزشکاران٬ سطح تمرکز و سلامتی جسمانی ارائه می دهد. اما آیا این بهبود بخشیدن های مصنوعی همیشه مفید هستند؟ نیک بوستروم مدیر انستیتوی «آینده‌ی انسانیت» در دانشگاه آکسفورد٬ معتقد است زمان مناسب برای مطرح کردنِ بحثِ اخلاقیات در ارتباط با بهبود دهنده های انسانی٫ فرا رسیده است. «بهبود دهنده های انسانی» اصطلاحی است که روز به روز کاربرد بیشتری پیدا می کند و محدوده‌ی وسیعی از پیشرفت های ژنتیکی٬ دارویی و تکنولوژیکی را شامل میشود که منجر به افزایش توانایی های جسمی٬ ذهنی و حتی افزایش قابل توجهِ طول عمر انسان میشوند. او اخیرا مجموعه مقالاتی را در این زمینه ویرایش کرده و توضیح داده است که چرا آینده‌ی ما به طور بالقوه آبستن خوشی ها و خطرات بسیار است.


سوال: شما معتقدید که زمان طرح بحثهای اخلاقی در این زمینه رسیده است. چرا؟
جواب: در غالب زمینه ها٬ سوالات اخلاقی جلوتر از واقعیات حرکت می کنند که در واقع باید همین گونه باشد. اما ما همین الان هم «بهبود دهنده های انسانی» داریم و از آنها استفاده می کنیم. برای مثال میتوان از بهبود دهنده های سطح هشیاری (کافئین٬ مودافینیل)٬ بهبود دهنده های عملکرد ورزشی (استروئیدها٬ ای پی او)٬ افزایش دهنده های نیروی جنسی (وایاگرا)٬ تقویت کننده های سیستم ایمنی (واکسیناسیون) و بهبود دهنده های تمرکز ذهنی (ریتالین) نام برد. نسخه های بهینه شده‌ی این مواد نیز در مدت کوتاهی در دسترس همگان خواهد بود. به علاوه٬ مواد تقویت کننده‌ی حافظه نیز در حال گذراندن مراحل آزمایشات کلینیکی هستند. شاید موادی عرضه شود که «اعتماد» را افزایش می دهند - مثل آکسی توسین - و افراد را به ازدواج و جفت شدن ترغیب کنند٬ یا قرصهای موثرتر برای لاغر شدن یا روشهایی برای کند کردن فرآیند پیری و دوام توانایی ذهنی. هر یک از این پیشرفتها باید به تنهایی مورد قضاوت و ارزیابی قرار گیرد و هزینه ها و ریسک های آن سنجیده شود.

س: حتی پیشرفت های کوچک هم می توانند تاثیرات عمیقی داشته باشند. درست است؟
ج: بگذارید طور دیگری جواب شما را بدهم. در حال حاضر حدود ۱۰ میلیون دانشمند در سراسر دنیا وجود دارد. افزایش قوای درک این دانشمندان به میزان یک درصد شاید تاثیر قابل توجهی نداشته باشد٬ اما این افزایش یک درصدی به معنای داشتن صد هزار دانشمند جدید است.

س: شما اخیرا کاری را در زمینه‌ی شبیه سازی کل مغز به پایان رساندید. می توانید در این زمینه و ارتباط آن با «بهبود دهنده های انسانی» صحبت کنید؟


ج: شبیه سازی کل مغز٬ یک پروژه‌ی کاملا فرضی در آینده است که احتمالا انسانها را قادر خواهد ساخت «ذهن» خود را از مغز بیولوژیک خود به روی یک کامپیوتر «آپلود» (بارگذاری) کنند. این یک پیشرفت بسیار بنیادی خواهد بود که البته در حال حاضر بسیار دور از دسترس ماست. با این وجود٬ ارزشش را دارد که در زمان حاضر تاثیرات عمیق این تکنولوژی را در ارتباط با «بهبود دهنده های انسانی» بررسی کنیم. برای مثال ذهنی که به صورت یک «نرم افزار» روی یک کامپیوتر «در حال اجراست»٬ در معرض فرآیند پیری بیولوژیک نیست. چنین ذهنی را حتی می توان با انتقال به کامپیوتری سریع تر٬ با سرعت بیشتری «اجرا کرد». در فواصل معین و جهت اطمینان٬ می توان از آن نسخه‌ی پشتیبان تهیه کرد و موارد بیشمار دیگر. اما مهم است که این امکانات بالقوه را با مقدورات امروزی مخلوط نکنیم.

س: یکی از استدلال های مخالفان «بهبود دهنده های بنیادی انسانی» این است که ما نباید در امور طبیعت دخالت کنیم. آیا شما با این دیدگاه موافقید؟


ج: این طرز فکر که ژن انسان در شکل فعلی بی نقص است٬ حرف یاوه ای است. حتی با نگاهی سرسری به تاریخ می توانیم ببینیم که موارد بد بیشماری نیز در طبیعت انسان وجود دارد. وقتی موجودی با سابقه‌ی تاریخی ما٬ بادی به غبغب می اندازد و خود را - بدون هیج نیازی به بهبود - بی نقص به حساب می آورد٬ نمی دانم باید خندید یا گریست. اما این حرف به معنی این نیست که اگر ما شروع به دستکاری ژنهای خود کنیم٬ به سمت بهتر شدن حرکت خواهیم کرد٬ بلکه ممکن است کارها را خرابتر کنیم.

س: حال برعکس٬ در جبهه‌ی شما چه استدلالی در پشتیبانی از «بهبود دهنده های انسانی» وجود دارد؟
ج: بحثهای روشنفکری زیادی در این زمینه وجود دارد٬ اما در غریزی ترین سطح٬ بزرگترین مشوق برای شخص خودم٬ مقایسه‌ی اوقات خوش با اوقات بدی است که دارم. تفاوت بسیار فاحشی بین این دو می بینم. پس از خودم می پرسم چرا اوقات خوشم بیشتر نباشد؟ و در مقابل می بینم که محدودیت های بیولوژیک بیشماری هست که این موضوع را غیر ممکن میسازد. و برای فائق آمدن بر این محدودیت ها٬ نیاز به «بهبود دهنده» هایی در اشکال مختلف داریم.

س: شما با خطراتی که موجودیت بشر را تهدید می کند نیز سروکار دارید: شهاب سنگ ها٬ جنگ هسته ای تمام عیار و غیره. شما فکر می کنید انهدام کامل حیات انسانی و همچنین مدینه‌ی فاضله هر یک سناریوهای محتملی برای آینده‌ی نوع بشر در قرن آینده هستند؟


ج: رییس انجمن سلطنتی [بریتانیا]٬ مارتین ریس٬ شانس بقای تمدن انسانی را ۵۰-۵۰ ارزیابی می کند. این برآورد در توافق با تخمینهای بقیه‌ی دانشمندانی است که در زمینه تهدیدات موجودیت حیات انسانی کار می کنند. چگونگی عکس العمل ما در مقابل چالش های این قرن٬ می تواند تعیین کننده‌ی آینده‌ی انسانیت - اگر چیزی از آن باقی بماند - باشد.

منبع: مجله‌ی تایم
Friday, September 4, 2009
مرورگر آیرون (آهن) = گوگل کروم - نرم افزارهای آت و آشغال جاسوسی


برای دانلود کردن این مرورگر روی آیکون بالا کلیک کنید.

درست متوجه شدید. هر بار که از مرورگر گوگل کروم استفاده می کنید٬ این مرورگر٬ مشخصات شما و جستجوهایتان را به سرورهای گوگل ارسال می کند.
اما اگر آت و آشغالهای جاسوسی (Spyware) را از آن بزداییم٬ حاصل٬ مرورگری خواهد شد به نام «آیرون» (آهن) که در واقع همان کروم است بدون ادوات جاسوسی.
اگر به دنبال یک مرورگر وب سریع هستید و در عین حال نگران حریم خصوصی خود هم بوده و به همین دلیل نمی خواهید از گوگل کروم استفاده کنید٬ مرورگر «آیرون» (آهن) چیزی است که دنبالش هستید. این مرورگر که بر پایه کد مرورگر کروم تهیه شده٬ یک مرورگر کد باز است و تمامی قابلیت های گوگل کروم را دارد. این مرورگر برای اولین بار در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۸ عرضه شده و بر اساس گفته های برنامه نویسان آن٬ «آیرون» حاصل تغییرات مفصلی در گوگل کروم است. موارد زیر جزیی از مرورگر کروم هستند که توسط برنامه نویسانِ آیرون٬ حذف شده اند:

  • تخصیص شناسه‌ی منحصر به فرد به هر کاربر (این شناسه توسط گوگل کروم٬ برای ردیابی علایق هر کاربر به او اختصاص داده میشود.)
  • ثبت زمان نصب مرورگر
  • ارسال یک رشته‌ی به رمز درآمده به سرورهای گوگل بعد از هر جستجو یا هر ۲۴ ساعت یکبار
  • نمایش صفحات پیغام خطا از روی سرورهای گوگل
  • پیشنهادهای اتوماتیک برای جستجو روی نوار آدرس (Address Bar)
  • سیستم اتوماتیک ردیابی اشکالات مرورگر و ارسال آنها به گوگل
  • سیستم اتوماتیک به روزرسانی گوگل
  • پیش استخراج سرورهای نامهای دومین (DNS Pre-fetching)
  • بازکردن صفحه‌ی جستجوی گوگل چند ثانیه بعد از باز شدن مرورگر
Wednesday, September 2, 2009
مصباح یزدی: مخالفت با ولي فقيه به معناي شرك به خداست

فرضیاتِ مسلم:
۱- ولی فقیه حتما مجتهد است.
۲- مجتهد حتما رساله دارد.
۳- در رساله حتما احکام طهارت هم وجود دارد.
۴- یکی از احکام طهارت٬ طهارت در هنگام نبودِ آب است.
۵- معمولا مجتهدین (از جمله ولی فقیه) معتقدند که باید با هفت عدد سنگ٬ مقعدِ آلوده به غائط را پاک کرد.
۶- اگر شما به جای هفت سنگ٬ از شش سنگ استفاده کنید٬ با ولی فقیه مخالفت کرده اید.

نتیجه‌ی اخلاقی: اگر شما مقعد خود را با شش سنگ پاک کنید٬ شما به خدا شرک ورزیده اید.
Tuesday, September 1, 2009
بر این حرف من خرده نگیرید. این دقیقا چیزی است که آیت الله خامنه ای به آن اشاره کرده است:

«بسيارى از علوم انسانى مبتنى بر فلسفه هايى است كه مبانى آنها ماديگرى و بى اعتقادى به تعاليم الهى و اسلامى است و آموزش اين علوم موجب بى اعتقادى به تعاليم الهى و اسلامى مى شود و آموزش اين علوم انسانى در دانشگاه ها منجر به ترويج شكاكيت و ترديد در مبانى دينى و اعتقادى خواهد شد.» (تاکید از من)



تا جایی که حافظه‌ی من یاری می کند٬ در کتب دینی و معارف اسلامی چه در دوران مدرسه و چه در دوران دانشگاه٬ همیشه صحبت از برتری بلامنازع منطق و فلسفه‌ی اسلامی بر مکاتب دیگر٬ علی الخصوص مکاتب مادی غربی بود. سخنان اخیر آقای خامنه ای اما٬ نقض تمامی آن ادعاهاست. به بیان دیگر باید آیه‌ی ۲ از سوره‌ی النصر را به این صورت اصلاح کرد:

وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَخْرُجُونَ مِن دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا

و ببينى كه مردم دسته‏دسته از دين خدا به درآيند