Monday, September 21, 2009
بمب خوشه ای جدید مجهز به فیوز سنسور دار٬ که به گفته مدیر شرکت سازنده اش تکسترون٬ «اعجاز تکنولوژی» است٬ می تواند با ۴۰ کلاهک جنگی مجزای مسلح به مس مذاب٬ تانکهای دشمن را در مساحتی بالغ بر ۱۲ هکتار از کار بیاندازد.
اما ظهور این «اعجاز تکنولوژیک» معنای دیگری هم دارد: نابودی تلاشهای دهها ساله‌ی گروههای انساندوست مبنی بر محدود کردن بمب ها به داشتن حداکثر ۱۰ کلاهک جنگی. پیمانی که سال گذشته در اسلو٬ به امضای ۹۸ کشور رسیده (آمریکا٬ چین٬ روسیه و اسرايیل از جمله کشورهایی بودند که از امضای این پیمان سرباز زدند.) و هدف آن جلوگیری از ساخت بمبهایی است که بعد از جنگ٬ عمل نکرده باقی می مانند و باعث کشته شدن شهروندان غیرنظامی میشوند.
حال٬ مدیران این شرکت با پشتیبانی پنتاگون و وزارت خارجه‌ی آمریکا٬ برنامه راه انداخته اند برای بازنویسی مفاد این پیمان. چرا؟ البته آنها دلیل خوبی برای این درخواست دارند: ۹۹ درصد کلاهک های جنگی نصب شده در این بمب جدید٬ در میدان جنگ منفجر میشوند و تنها درصد کوچکی(!) از آنها عمل نکرده باقی خواهند ماند و احتمال اینکه این بمب های عمل نکرده٬ به دست کودکی بیافتند یا به گاوآهن کشاورزی گیر کنند٬ بسیار اندک است. آنها یک نام قشنگ هم برای این فرآیند انتخاب کرده اند: «میدانِ نبردِ پاکیزه»!
برای مشاهده‌ی نسخه‌ی بزرگتر٬ روی عکس کلیک کنید.
مایک رافرتی٬ معاون مدیر شرکت سازنده٬ در حالیکه که در مقابل یک ماکت در ابعاد واقعی این بمب ایستاده بود٬ گفت: «این واقعیت که شرکت ما به هیچ شکلی در کشتار غیر نظامیان دخالت ندارد٬ باعث رضایت خاطر ماست!»
تاکنون نیروی هوایی آمریکا٬ ۴۶۰۰ عدد از این بمب ها را به ارزش چندین میلیارد دلار خریداری کرده و شرکت تکسترون مشتریانی از ترکیه٬ عمان و امارت متحده عربی نیز داشته است. همچنین این شرکت در مراحل پایانی قراردادی ۳۷۵ میلیون دلاری با هندوستان٬ برای فروش ۵۱۰ عدد از این بمب ها است.
این شرکت به شدت به دنبال تغییر مفاد پیمان اسلو است. این اتفاق در صورتی خواهد افتاد که ۳۰ کشور خواستار این تغییر شوند که تاکنون ۱۷ کشور به درخواست شرکت تکسترون پاسخ مثبت داده اند و شرکت تکسترون به ارسال کارشناسان و دلالان خود به پایتخت کشورهای مختلف و کنفرانس های متعدد برای «متقاعد کردن» گروههای حقوق بشری ادامه می دهد.
بمب جدید که از یک هواپیما در ارتفاع بسیار بالا رها خواهد شد٬ وقتی به ارتفاع مشخصی برسد٬ تبدیل به ده بمب کوچکتر خواهد شد که به چتر به سمت اهداف خود روانه میشوند. هر یک از این بمب های کوچکتر٬ در حین حرکت به سمت هدف٬ از هدایت الکترونیکی خودکار بهره می گیرد و هدف خود را شناسایی می کند. به محض رسیدن به ارتفاع مناسب٬ هر یک از این ده بمب که با سرعت بالایی در حال دوران نیز هستند٬ ۴ کلاهک جنگی را رها می کنند که هر یک از این کلاهک ها مجهز به موتور و سیستم هدایت الکترونیکی مجزاست. هر کلاهک به میزان ۲/۲ کیلوگرم مواد منفجره دارد که برای انهدام یک تانک ۷۰ تنی کافی است. وزن هر یک از کلاهک ها با موتور و تجهیزات هدایت الکترونیکی حدود ۴ کیلوگرم است. تنها دو عدد از این بمب ها در سال ۲۰۰۳ از یک فروند هواپیمای ب-۵۲ در جنگ عراق رها شدند و ۲۴ تانک عراقی را منهدم کردند.(اعجاز تکنولوژیک یعنی همین!)
به گفته‌ی مقامات شرکت٬ هر یک از ده بمب اولیه٬ اگر به ارتفاع ۱۷ متری برسد و هدفی را شناسایی نکند٬ به طور اتوماتیک منفجر خواهد شد. هر یک از این بمب ها فرصتی ۸ ثانیه ای برای انفجار خواهد داشت و در صورت عدم انفجار٬ به صورت اتوماتیک غیرفعال خواهد شد. مکانیسم سوم امنیتی هم به گونه ای طراحی شده که هر یک از ۴ کلاهک جنگی مستقر در ده بمب کوچکتر٬ در صورت عدم انفجار٬ بعد از ۲ دقیقه٬ غیر فعال خواهد شد.
یکی دیگر از استدلال های مدافعان این بمب جدید این است که در صورتی که ارتش های جهان از بمب های خوشه ای با دقت تا این حد بالا استفاده نکنند٬ از تعداد بمب های معمولی بیشتری استفاده خواهند کرد و بمب های عمل نکرده٬ بعدها باعث کشتار غیرنظامیان خواهد شد.
اما در صورتی که پیمان مذکور به همین شکل باقی بماند٬ شرکت آلمانی «دایل و راینمِتال» و شرکت صنایع دفاعی «دوفورز» از فرانسه٬ سهم بیشتری از «بازار»(!) را به خود اختصاص خواهند داد.
علامت تعجب ها از من است. البته دلیل استفاده‌ی من از علامت تعجب این است که تلاشهای این شرکت (و شرکت های مشابه) را برای دقت(!) در آدم کشی می ستایم! برای من مشخص نیست که ما انسانها سرانجام به کجا خواهیم رسید٬ اما این را می دانم که اسلحه٬ مواد مخدر و تجارت انسان - چه اعضای بدن٬ چه برده های جنسی و چه انواع دیگر - از پرسود ترین صنایع(!) و تجارتهای موجود هستند.)
منبع (با اندکی دخل و تصرف)
اما ظهور این «اعجاز تکنولوژیک» معنای دیگری هم دارد: نابودی تلاشهای دهها ساله‌ی گروههای انساندوست مبنی بر محدود کردن بمب ها به داشتن حداکثر ۱۰ کلاهک جنگی. پیمانی که سال گذشته در اسلو٬ به امضای ۹۸ کشور رسیده (آمریکا٬ چین٬ روسیه و اسرايیل از جمله کشورهایی بودند که از امضای این پیمان سرباز زدند.) و هدف آن جلوگیری از ساخت بمبهایی است که بعد از جنگ٬ عمل نکرده باقی می مانند و باعث کشته شدن شهروندان غیرنظامی میشوند.
حال٬ مدیران این شرکت با پشتیبانی پنتاگون و وزارت خارجه‌ی آمریکا٬ برنامه راه انداخته اند برای بازنویسی مفاد این پیمان. چرا؟ البته آنها دلیل خوبی برای این درخواست دارند: ۹۹ درصد کلاهک های جنگی نصب شده در این بمب جدید٬ در میدان جنگ منفجر میشوند و تنها درصد کوچکی(!) از آنها عمل نکرده باقی خواهند ماند و احتمال اینکه این بمب های عمل نکرده٬ به دست کودکی بیافتند یا به گاوآهن کشاورزی گیر کنند٬ بسیار اندک است. آنها یک نام قشنگ هم برای این فرآیند انتخاب کرده اند: «میدانِ نبردِ پاکیزه»!
برای مشاهده‌ی نسخه‌ی بزرگتر٬ روی عکس کلیک کنید.
مایک رافرتی٬ معاون مدیر شرکت سازنده٬ در حالیکه که در مقابل یک ماکت در ابعاد واقعی این بمب ایستاده بود٬ گفت: «این واقعیت که شرکت ما به هیچ شکلی در کشتار غیر نظامیان دخالت ندارد٬ باعث رضایت خاطر ماست!»
تاکنون نیروی هوایی آمریکا٬ ۴۶۰۰ عدد از این بمب ها را به ارزش چندین میلیارد دلار خریداری کرده و شرکت تکسترون مشتریانی از ترکیه٬ عمان و امارت متحده عربی نیز داشته است. همچنین این شرکت در مراحل پایانی قراردادی ۳۷۵ میلیون دلاری با هندوستان٬ برای فروش ۵۱۰ عدد از این بمب ها است.
این شرکت به شدت به دنبال تغییر مفاد پیمان اسلو است. این اتفاق در صورتی خواهد افتاد که ۳۰ کشور خواستار این تغییر شوند که تاکنون ۱۷ کشور به درخواست شرکت تکسترون پاسخ مثبت داده اند و شرکت تکسترون به ارسال کارشناسان و دلالان خود به پایتخت کشورهای مختلف و کنفرانس های متعدد برای «متقاعد کردن» گروههای حقوق بشری ادامه می دهد.
بمب جدید که از یک هواپیما در ارتفاع بسیار بالا رها خواهد شد٬ وقتی به ارتفاع مشخصی برسد٬ تبدیل به ده بمب کوچکتر خواهد شد که به چتر به سمت اهداف خود روانه میشوند. هر یک از این بمب های کوچکتر٬ در حین حرکت به سمت هدف٬ از هدایت الکترونیکی خودکار بهره می گیرد و هدف خود را شناسایی می کند. به محض رسیدن به ارتفاع مناسب٬ هر یک از این ده بمب که با سرعت بالایی در حال دوران نیز هستند٬ ۴ کلاهک جنگی را رها می کنند که هر یک از این کلاهک ها مجهز به موتور و سیستم هدایت الکترونیکی مجزاست. هر کلاهک به میزان ۲/۲ کیلوگرم مواد منفجره دارد که برای انهدام یک تانک ۷۰ تنی کافی است. وزن هر یک از کلاهک ها با موتور و تجهیزات هدایت الکترونیکی حدود ۴ کیلوگرم است. تنها دو عدد از این بمب ها در سال ۲۰۰۳ از یک فروند هواپیمای ب-۵۲ در جنگ عراق رها شدند و ۲۴ تانک عراقی را منهدم کردند.(اعجاز تکنولوژیک یعنی همین!)
به گفته‌ی مقامات شرکت٬ هر یک از ده بمب اولیه٬ اگر به ارتفاع ۱۷ متری برسد و هدفی را شناسایی نکند٬ به طور اتوماتیک منفجر خواهد شد. هر یک از این بمب ها فرصتی ۸ ثانیه ای برای انفجار خواهد داشت و در صورت عدم انفجار٬ به صورت اتوماتیک غیرفعال خواهد شد. مکانیسم سوم امنیتی هم به گونه ای طراحی شده که هر یک از ۴ کلاهک جنگی مستقر در ده بمب کوچکتر٬ در صورت عدم انفجار٬ بعد از ۲ دقیقه٬ غیر فعال خواهد شد.
یکی دیگر از استدلال های مدافعان این بمب جدید این است که در صورتی که ارتش های جهان از بمب های خوشه ای با دقت تا این حد بالا استفاده نکنند٬ از تعداد بمب های معمولی بیشتری استفاده خواهند کرد و بمب های عمل نکرده٬ بعدها باعث کشتار غیرنظامیان خواهد شد.
اما در صورتی که پیمان مذکور به همین شکل باقی بماند٬ شرکت آلمانی «دایل و راینمِتال» و شرکت صنایع دفاعی «دوفورز» از فرانسه٬ سهم بیشتری از «بازار»(!) را به خود اختصاص خواهند داد.
علامت تعجب ها از من است. البته دلیل استفاده‌ی من از علامت تعجب این است که تلاشهای این شرکت (و شرکت های مشابه) را برای دقت(!) در آدم کشی می ستایم! برای من مشخص نیست که ما انسانها سرانجام به کجا خواهیم رسید٬ اما این را می دانم که اسلحه٬ مواد مخدر و تجارت انسان - چه اعضای بدن٬ چه برده های جنسی و چه انواع دیگر - از پرسود ترین صنایع(!) و تجارتهای موجود هستند.)
منبع (با اندکی دخل و تصرف)
